NELER ÖĞRENDİK

 

1. Hüküm ve mükellefiyet kavramlarını tanımladık.
Hüküm, şarî’in mükelleften bir fiili yapmasını veya terk etmesini istemesi ya da
onu yapıp yapmama arasında serbest bırakmasıdır. Mükellefiyet ise dinî hükümleri
yerine getirebilme, yapılan işlerin sorumluluğunu yüklenebilme anlamına gelen bir
kavramdır.

2. Mükellefiyetin şartlarını ve ortadan kaldıran durumların neler olduğunu
açıkladık.
İslam hukukuna göre bir kimsenin mükellef olabilmesi için Müslüman, akıl
sahibi ve ergenlik çağına girmiş olması şarttır. Kişinin bazı haklara sahip olmaya elverişli
bulunması ve sorumlulukları yerine getirebilme yeteneği ehliyet kavramı ile
ifade edilir. Mükellefiyeti ortadan kaldıran durumlar ise fıkıh literatüründe “ehliyete
arız olan haller (avarızu’l-ehliyye)” başlığı altında incelenmektedir.

3. Ef’âl-i Mükellefîn kavramını açıkladık.
Ef’al-i mükellefin, mükelleflerin fillerine ait hükümler demektir. Bunlar Farz,
Vacip, Sünnet, Müstehab, Mübah, Haram, Mekruh, Müfsit şeklinde sınıflandırılmıştır.

4. Fıkhi hükümlerin kaynaklarının neler olduğu ve bunların önem derecesini
açıkladık.
Fıkhın dört temel kaynağı ‘Edile-i Erbaa’ denilen sırasıyla Kitap, sünnet, icma’
ve kıyas’tır. Bu dört temel delilin dışında istihsan, mesali-i mürsele, sedd-i zerai, örfadet,
istishab, istislah, sahabe kavli gibi deliller de fıkhın kaynakları arasındadır. Bu
delillerin tamamına ise “Edille-i Şeriyye” denilmiştir.

5. Fıkhi hükümlerin nasıl temellendirildiğini ve buna dair örneklere yer verdik.
Fıkhi hükümlerin nasıl temellendirildiğine ve bunlara dair örneklere yer verilmişitir.